Mirkovići
Mirkovići su vlastela iz srednjovjekovne bosanske države. Prema dostupnim podacima, potiču od porodice Pribinić. Prvi poznati predstavnik roda Mirkovića je knez Mirko Radojević, knez na dvoru Tvrtka I i njegov stariji brat Juraj Radojević. Pojavljuju se u dokumentima kralja Tvrtka I i kralja Dabiše. Njegov skelet je pronađen na lokalitetu Kopošića u okolini Ilijaša, u neposrednoj blizini groba njegovog sina Batića Mirkovića.
Mirko Radojevič je imao sin Batića Mirkovića, koji je najpoznatiji pripadnik ovog roda. Batić Mirković je nosio titulu kneza bosanskog i bio je oženjen Vukavom. Kneza Batiča možemo pratiti u diplomatskim izvorima, na poveljama, kao svjedoka u periodu od 1405. do 1420. godine. U povelji koju je izdao bosanski kralj Tvrtko II Dubrovčanima, a koji se odnosi na ustupanje Slanskog primorja, knez Batić se pominje kao svjedok zajedno sa izabranom vlastelom i velmožama rusaga bosanskog. Na osnovu ovog podataka, može se zaključiti da je njegov otac Mirko Radojević umro, a da je njegovo mjesto zauzeo njegov sin Batić. U povelji kralja Stefana Ostojića marta 1419 godine, u kojima Dubrovčanima potvrđuje ranije povlastice, pominje se knez Batić. Poslednji put se pominje 1420. godine u povelji Tvrtka II, kada on u Podvisokom potvrđuje Sandalju Hraniću kupoprodaju Konavla, a među svjedocima naveden je i Batić Mirković. Svi ovi navedeni podaci ukazuju na to da je Batić Mirković ugledna ličnost i jedan od najvažnijih vlastelina srednjovijekovne Bosne.
Dosta podatak o Batiću saznajemo iz natpisa na njegovom stećku. Stećak se nalazi na području Kopošića, u blizini Ilijaša. Stećak podiže njegova supruga Vukava, a prema natpisu sa stećka, saznajemo da je nosio titulu kneza i da je njegova služba vezana za grad Visoki. Natpis na stećku upućuje da se u Visokom razbolio, a smrt ga je zatekla "u Dubokom". Takođe saznajemo da je plemenito porijeklo Mirkovića iz starog grada Dubrovnika, u poriječju Misoče, udaljenom svega 1 kilometar od Kopošića.
Natpis na stećku kneza Batića:
"Va ime Otca i Sina i Svetago Duha, amin. Se leži knez Batić na svojoj zemlji na plemenitoj, milostiju Božijom i slavnoga gospodina kralja Tvrtka knez bosanski. Na Visokom se pobolih, na Duboku me dan dojde. Si bilig postavi gospoja Vukava s mojimi dobrim, i živu mi vjerno služaše i mrtvu mi posluži."
