Zlatonosovići
Porodica koja nije imala politički uticaj kao što su imale Kosače, Hrvatinići i Pavlovići. Imali su rang regionalnih velikaša. Bez obzira na to ipak su imali određenu ulogu u srednjovjekovnoj Bosni krajem XIV i u prvoj polovini XV vijeka.
Porodica je porijeklom sa prostora Usore. Navodi se da su držali posjede između Bosne i Drine, a kao glavna njihova tvrđava navodi se Srebrenik. Nose titule usorskih kneževa, mada se u kasnijim dokumentima navode i kao vojvode. Prvo pominjanje ove porodice nalazimo u drugoj polovini XIV vijeka, kada se pominje neimenovani član ove porodice za koga je bila udata ćerka Vukca Hrvatinića.
Najpoznatiji članovi ove porodice su braća Vlađ i Stefan za koje se zna da su učestovali u Kosovskom boju i da su zarobljeni od strane Osmanlija. Sva nastojanja, uz posredstvo Dubrovčana, da se oslobode ropstva nisu urodila plodom. Naročito su se za to zalagali njihovi rođaci Vukašin i Vukmir (od ove dvojice imamo značajnije informacije vezano za ovu porodicu).
Vukmir se u izvorima 1400. godine pominje kao vojvoda, a njegov brat Vukašin godinu dana ranije kao knez. Zajedno sa kraljem Ostojom i Sandaljem Hranićem, spominju se kao učesnici zavjere u kojoj je ubijen vojvoda Pavle Radenović.
Trebalo je kao nagradu da dobiju rudnik Olovo, međutim, to se nije desilo. Godine 1420. izmirili su se sa Tvrtkom II Kotromanićem i omogućili mu da se vrati na vlast.
U njihovim gradovima Zvorniku na Drini i Kušlatu, Dubrovčani su imali svoje trgovačke kolonije.
1424. godine Vukmir je umro, a Vukašin je sa druge strane zbog bliskih veza sa srpskim despotima Stefanom i Đurađom Brankovičem napustio Tvrtka II.
1430. godine došlo je do sukoba sa Tvrtkom II i u toj bitci Vukašin je poginuo. Ovim događajem je ugašena loza Zlatonosovića.
